Carmen's Story: Studenten!

Hej hej!

Nu ben ik officieel geslaagd en klaar met school!
Woensdag was mijn laatste schooldag, de studenten.
Met de studenten dragen alle jongens een mooi pak en alle meisjes een wit jurkje. Ook heeft iedereen een studentenpetje op zijn of haar hoofd.

Dit is mijn studentenpetje die jullie al in een eerdere post konden zien!

Om 8 uur 's ochtends hadden we met de klas afgesproken om een gezamenlijk ontbijt te eten bij een van de klasgenoten thuis. Dit was ontzettend gezellig, met z'n allen in een grote tent in de tuin lekkere broodjes eten en nep champagne drinken! Jammer genoeg was het woensdag best wel koud en zat ik daar dus in mijn witte jurkje buiten in de tuin...
Om 9.30 uur moesten we op school zijn om klassenfoto's te maken. Dit deden we in het bos, het was nog steeds aardig koud! De foto's heb ik jammer genoeg nog niet gezien, maar ik denk dat ze heel erg leuk zijn geworden.
Na het fotograferen gingen we met zijn allen terug de school in waar het gelukkig lekker warm was! Bij de ingang moesten we allemaal blazen, want we mochten natuurlijk geen alcohol op deze speciale dag drinken... Ik zelf vond het een beetje overdreven.
In de bibliotheek was alles mooi versierd en stonden er glazen nep champagne en schalen met snoep en chips. Hier gingen we gezellig kletsen, wat drinken en wat eten.
In de aula werden filmpjes op een groot scherm weergeven die door de laatste jaars waren gemaakt onder de 3 jaar dat ze hier op school zaten.
Om 11.50 uur was het tijd om officieel deze dag te openen en mochten we onze studentenpetjes op doen. Hierna gingen we de eetzaal in om te lunchen. Alle klassen zaten gezellig bij elkaar aan een tafel en de eetzaal was mooi versierd. Ook was er een bandje die countrymuziek speelde terwijl wij aan het eten waren, erg gezellig! Er waren ook een paar leerlingen die een toespraak hielden over de mooie tijd die we met z'n allen hebben gehad en de rector zei ook nog een paar woorden.
Na de lunch was het tijd om naar de kerk te gaan. De kerk waar wij heen gingen lag niet in de plaats waar mijn school ligt dus gingen we met de bus er heen. En ja hoor, bij het instappen moesten we weer blazen!

Dit is de kerk waar we de afsluitingsceremonie hadden

Aangekomen bij de kerk gingen we allemaal in een rij staan. Onze klas moest als eerst naar binnen. We liepen twee aan twee terwijl we het studentliedje zongen.

Toen alle klassen zaten zongen we gezamenlijk het studentenliedje nog een keer. Daarna heette de rector ons welkom en zongen we gezamenlijk nog een liedje. De priester vertelde ons waar de nooduitgangen waren en vertelde ook een verhaal over vroeger. Daarna was er muziek van de muziekleerlingen. Ook werden er allemaal geldprijzen uitgedeeld aan de laatstejaars. Onder andere waren er geldprijzen voor degene die de beste cijfers hadden, voor degene die het beste bedrijfje hadden opgestart en nog heel veel andere. Na de prijsuitdeling waren er een paar laatstejaars die gingen zingen. Toen was het tijd om onze diploma's te gaan uitreiken. We stonden per klas in een rijtje en de mentoren stonden vooraan. Je kreeg je diploma, gaf een knuffel (ja, dat is echt Zweeds) aan je mentoren en ging weer terug op je plaats zitten.

Hier geef ik een knuffel aan mijn mentor ;)

Toen iedereen zijn of haar diploma had gekregen, was het tijd voor het onderwijscommissie om een toespraak te houden. Het was een wat oudere man die vertelde dat hij deze toespraak elk jaar houdt en dat hij het ontzettend leuk vond om er weer bij te zijn. Op een gegeven moment kon hij bijna niet meer praten omdat hij zo aan het hoesten was. De rector kwam met een glaasje water aan en de toespraak ging verder. Het ging nog steeds niet goed met de man, hij werd op een gegeven moment helemaal grauw in zijn gezicht en praatte wartaal. Hij werd terug naar zijn plaats begeleid en ging daar zitten. Hij zat een 3 rijen voor mij, en opeens zag ik hem naar beneden storten. Snel werden er allemaal mensen geroepen en de ambulance werd gebeld. Wij wisten niet wat er allemaal aan de hand was, maar een man kwam aanrennen met een defibrillator (zo'n ding waar je elektrische schokken mee kan geven als iemands hart ermee ophoud) en toen pas hadden we door dat die man eigenlijk dood was. De ceremonie in de kerk was meteen afgelopen, we moesten zo snel mogelijk de kerk uit en terug naar school. De stemming was meteen omgeslagen, iedereen was helemaal in shock en heel veel mensen waren aan het huilen.
In de bus terug naar school hoorde we dat de man een hartinfarct en een hartstilstand had, maar dat hij gelukkig weer bij bewustzijn was. Iedereen haalde opgelucht adem, want het zou natuurlijk vreselijk zijn geweest als die man dood was gegaan waar wij allemaal bij zaten...
Terug op school kregen we nog een broodje en wat te drinken. Onze klas had geld ingezameld voor de mentoren en die gaven we allebei en mooi boeket bloemen. Van de mentoren kregen we allemaal een roze roos.
Om 17.00 uur was het tijd voor de utspark! Dit is iets typisch wat je doet op de studentdag. Per klas ga je op een muziekje de deur uit en alle ouders, vrienden en familie staan daar op je te wachten.

Hier komt onze klas aangelopen

Op een klein podium zing je nog een lied met de klas en daarna ga je naar je ouders.

Iedereen krijgt van zijn of haar ouders een groot bord met daarop je naam, klas en een foto van toen je nog een klein kindje was. Ook worden er allemaal knuffeltjes, bloemen en fluitjes om je nek gehangen.

Wanneer je alles gekregen had was het tijd voor de optocht! Per klas gingen we een optocht lopen door het dorp. We schreeuwden, zongen en bliezen op onze fluitjes. Het was gewoon een groot feest!

Toen het rondje klaar was, gingen we allemaal op een kar nog een paar rondjes het dorp door! Op de kar hadden we muziek, we dansten, zongen en schreeuwden met ze alle. Ook moest er natuurlijk gedronken worden, ook al mocht dat helemaal niet van school... Ja, de zweden houden wel van alcohol, dat heb ik in de 5 jaar dat ik hier woon wel gezien!